Sen, yosun kokulu denizlere yelken açmış bir gemi.
Ben, karanlık bir odada tutsak olmuş sözlerim.
Sen, bembeyaz bir güvercin kanadında sevgi yüklü.
Ben, daracık penceremden durup seni gözlerim
Bazen ılık bir rüzgar eser bana seni hatırlatır.
Bazen güldürür bakışın bazen saatlerce ağlatır.
Bazen derin bir uykuda sen çıkarsın karşıma.
Bazen uyku girmez gözüme seni yazarım satır satır.
Sen, güneşten bir damla yakan kavuran beni.
Ben, aşkını dilenen bir deli bir serseri.
Sen, bu kadar ızdırap vermezdin belki bana.
Ben, kırabilseydim eğer kalbimdeki zinciri.
Adnan Özkan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder