Sevgi

Önce hayalin girdi odama
yüzün karanlıktı ve kimliksizdin
hüznün adını sonbahar koyduğumdan mı ne
hep sonbaharlarda aradım seni sokaklarda
yüzünü bile görmemiştim ama amacımdın
inancımdın insanlardaki güzelliğe
değil mi ki kırdılar mahsun bakışlı fidanları
değil mi ki yıktılar sımsıcak dünyaları
at bindim, kılıç kuşandım, şahlandım
savaşlara girdim savunmak için seni
açlara bir kase çorba sundum adına
susamışlara kaynak suyu içirdim
hiç okşanmamış çocuk başlarını okşadım senin elinle
ve muzaffer askerler gibi gülümsedim sonra sana
çatlayan dudaklarım yumuşadı seni düşündükçe
aydınlandı zindanlarda kaldıkça gözlerim
nefes nefese çıktım bütün merdivenleri senle
şair oldum, şiirler yazdım
seyyah oldum, diyarlar gezdim
el emeğim göz nurumla ince ince nakışladım seni
bir el uzatımı yerdeydin, biliyordum
denizle gecenin buluştuğu yerde
uzanıp aya dokundum
yüzünle, adınla, kanınla, canınla ordaydın
Sen...Sevgiydin

Dilek Özdemir