Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından.
Ne zaman güneş batsa, bu son gecem diyorum.
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından.
Yetişir bunca keder bunca elem diyorum.
Her şey sağır içimde; ne şiir ne musiki.
Dünyadan bezginliğim, dünyalar kadar eski.
Öylesine çözülmüş, öyle dağılmışım ki,
Bu ne bitmez ayrılık, bu ne özlem diyorum.
Beni çağırdığını bir defa duyabilsem.
Avuçlarımda ateş, yorgun gözlerimde nem..
Aşarak denizleri bir gün kapına gelsem,
Başımı duvarlara vurup ölsem diyorum.
Ümit Yaşar Oğuzcan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder