1 Ocak 2010 Cuma

Zaman Bırakır Seni Avuçlarıma

Ben ne çabuk sen oldum,
Sarardı mevsimin tenindeki dokunuşu,
Yağmurlarda üşüdüm.
Bekledim seni ey sevdiğim,
Hasretine dayanamaz oldu,
Şiirlerimin sana her okunuşu.
Şehrim suskun, odalarım seni özlercesine
İsyan edercesine zamana.
Sen ne çabuk geldin,
Ne çabuk kendi içimdeki aynalarda kendimdin.
Ah kırlangıçların döndüğü vakitlerde
Yollarına düştüğüm yarim,
Bastığım yerlerde şimdi sensizlik,
Uzaklığında içimdeki kimsesizlik,
Ve çocukluğumda
Ruhumu çalan çaresizliktir seni yaşayabilmek.
Unutma sen beni,
Ne ihtimallerden çıkarım ben sevdalarına,
Ne de dönüşü olmayan iklimler eskitir içimdeki aşk'ı sana,
Sen benimsin, benimle kalmalısın yaşanmamış her yarına.
Ben seni uzaktan sevdim.
Uzaklar yangındır, seni yangınlarım bildim.
Özledim seni özlemediğim kadar hiçbirşeyi, yanımda istedim,
Bekledim titreyen düşlerimde, ah alazında ne ateşlere,
Yokluğunu sitem kabullenip küllendim.
Seni hep sevdim sevdiğim.
Boşver başkaları aksesuar takıntısı sansın cümlelerimi,
Ben aşkı şiirlerimle senin yüreğinde meyledim.
Ah aynaları toz tutmuş gençliğim,
Ne tükenir bu sevda artık bende,
Ne dudaklarımda yarimin sıcaklığı,..
Hayat buysa sevdiğim,
Ben herşeyi hiçbirşeyden çok ezberledim.
Yalnızlık ayrılık değil bende,
Ayrılık zamansızlıktır hayallerimde.
Zor değil, içine düştükçe öğrendim,
Zamansız terkedip denizlerine ayışığı kopyalayan bir şehri.
Yalnız seni,
Yalnız sendeki kendimi görebilmek için sevdiğim,
Sana kundağında gözleri yumuk aşklar getirdim.
Aşk bilip bendeki her hayalini,
Her hayalinde bana seslenen sevdalarından geçtim.
Sen ordasın biliyorum,
Burası koskoca bir suskunluk şimdi.
Ayrılık değil bana yokluğun,
Uşüyen yapraklarda ağlayan rüzgar,
Çocukluğum tutuyor ellerimden, bekle beni sevdiğim.
Bir şehir yalnızlığımı öldürüyor türkü tadında azar azar,
Bende kalan ne varsa, ıssızlığında duyulan ayak sesleri.
Sokaklarım, caddelerim,
Ve göz kırpan ışıkları gibi içime çektiğim,
Bir nefesin var bende sevdiğim.
Zor değil elbet anlıyorum,
Yavan kalır hep yaşanmışlık adına sonralar.
Yağmura gözyaşı saklar sabahlar ve ucu yanık mektuplar,
Gidiyor işte herşey bir adımlık hayat buymuş dediğim.
Sen ordasın ama, biliyorum,
Bekle beni sevdiğim,
Ben bu şehre yokluğunu terkedipte geliyorum.
Ah yüreğine mavi boncuklar takılası yarim,
Birgün zaman bırakır seni avuçlarıma.
İşte o zaman, yalnız o zaman,
Ben yüreğime saplanan geceleri sen bilirim.

Birkan Askan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder