yazmak istiyordum neyin ne olduğunu
usulca bağırmak istiyordum ne düşündüğümü
yazıyordum ama hepsi birbirine karışmıştı
bağırıyordum ama kimse beni duymuyordu
birgün anlamak istedim ne yazdığımı
duyan birisi olur diye bağırıyordum uzun uzun
yazdıklarım hep acıyı hatrlatıyordu
birgün duydun usulca bağırırken sen beni
acıyı silmek istiyordum kafamdan
aldın götürdün beni benden
ama yazdıklarım bana hep acıyı hatırlatıyordu
bırakmıyordun elimi bir dakika bile olsun
unuttum bu sefer acıyı değil ama
senin gibi birini tanıdığımı unuttum
artık sen yoksun sadece acılarım yanımda
acılar bile mutluluk geliyor senin yokluğunda..
Tufan Karip
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder