Sevda bir ateş buldu sende eğilip öptü seni
Artık kimse denizi bilmiyor.
Dirseklerini masaya koyuşundan belli
Gelip geçen bir günü bitirmek istemediğin,
Sevda bir umut buldu sende.
Ey bir yolcu listesinde bir ölüyü arayan,
Artık kimse gözlerini bilmiyor.
Şunu imzala,
Bir mektup, bir telgraf alındısı değil
Unutulmuş bir sevdadır kapını çalan
Ve sevimsiz bir terlik gibi duran odan,
Kimse artık bir şey giymek istemiyor.
Sonra bir pencereden kendine
Ayışığı gibi vuran sen,
Ne sana, ne başkasına benziyor.
Ve işte bir dip balığı su boşluğunda,
Çırparaktan yüzgeçlerini,
Hiç kimseye uymayan bir mevsim öneriyor...
Edip Cansever
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder