21 Nisan 2009 Salı

Sen Vurdun da Ben Ölmedim mi ?

"Adın sevdaydı...Şimdiki adını bilmiyorum"

Yokluğunda ne ateşleri hasretinle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün,
Oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun...
Şimdi neredesin diye sakın sorma
Sen çağırdın da ben gelmedim mi?

Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara,
Yağmurlu havalara... Bu kasvetli akşamlara
Sen varken
Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına
Havalimanlarına...
Otobüs duraklarına...
Sen varken ayrılanlara ağlamazdım...
Yıkılmazdım biten sevdaların ardından
Gidenlere küsmezdim
Kalanlara acımazdım.
Sen varken böyle üşümezdim titremezdim
Masumdum, çocuklar gibi
Böyle delirmezdim küfretmezdim...
Hele ölmeyi hiç düşünmezdim.
Şimdi soruyorum sana
Adı sevdaysa bu cehennemin
Sen yaktın da ben yanmadım mı?

Biliyorsun
Bütün acılarına "yeşil ışık" yaktım olmadı.
Bütün korkularına "arka çıktım" olmadı.
Dağlara merdiven dayadım olmadı.
Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı.
Sevdim olmadı yandım olmadı taptım olmadı...
Artık benden pes
Bu aşkın biletini istediğin gibi kes
Nasılsa gidiyorsun
Biliyorum git
Ama ardında
Ağlayan bir çift göz
Paramparça bir yürek
Ve yıkılmıs bir dağ görmek istemiyorsan
Çek silahını daya sırtıma
Titrersem namerdim...
Sen vurdun da ben ölmedim mi?

Ahmet Selçuk İlkan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder