25 Nisan 2009 Cumartesi

Yakılacak Adam

Bilmeliydim bir sabah çekip gideceğini bilmeliydim
Ve sen daha kırmadan bu aşkın kalemini
Ben herşeye eyvallah deyip
Çekip gitmeliydim bu şehirden

Ben yakılacak adamım bu şehirde
Sana böyle yandığım için
Ben asılacak adamın bu şehirde
Seni böyle sevdiğim için

Oysa neleri öğretti hayat bana
Sırtımdan vurulmayı
Gülerken ağlamayı
Aç susuz yaşamayı
Daha neleri öğretti hayat bana
Bir sana yalvarmayı öğrenemedim
Bir de seni unutmayı

Ben yakılacak adamım bu şehirde
Sana böyle yandığım için
Ben asılacak adamın bu şehirde
Seni böyle sevdiğim için

Sen sahte mutlulukların süslü prensesi
Sen sosyetik barların şımarık sokak kedisi
Sen mutluluğumun korkak faresi
Sen hep aynı gecelerin
Sen hep aynı masaların
Sen hep aynı şarkIların
Vazgeçilmez mezesi

Senin cirit attığın bu sokaklarda
Ne gezer aşkın vefanın gölgesi
Çek git artIk
Burada bitsin
Bu aşkın hikayesi..

Oysa bir yudum mutluluğun için
Yollarına bir ömür serdim
Oysa bir gelişin için
Sokaklarına binlerce sabır ektim

Hasretse hasret, acıysa acı
En kralını çektim
Yalnız ve de tektim
Senin bir taş olduğunu nerden bilecektim

Biliyorsun evet biliyorsun
Seni bebekler gibi sevdim
Seni çiçekler gibi sevdim
Seni melekler gibi sevdim
Çünkü sen tapılacak kadındın bu devirde

Oysa ben
Sana böyle yandığım için
Sana böyle kandığım için
Seni böyle sevdiğim için
Asılacak adamım bu şehirde
YakIlacak adamım bu şehirde

Git artık git, güle güle.

Ahmet Selçuk İlkan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder